نکات مهم در نورپردازی ساختمان
نکات مهم در نورپردازی ساختمان
دو مفهوم اصلی که معماران باید در نورپردازیها مورد توجه قرار دهند عبارت است از:
1- سطح نور
2- تراکم قدرت نورپردازی
سطوح نور در ساختمانها
در ابتدا در این مقاله از وبلاگ رویت میبایست با مفهوم “شدت روشنایی” آشنا شویم. و البته این مهم است که موضوع طراحی چه مکانی با چه کاربردی است. به عنوان مثال برای محیطهای اداری سطح مورد نظر روشنایی میبایست بر روی میزها تامین گردد در صورتی که برای محیطهای ورزشی سطح مورد نظر کف سالن میباشد.
شدت روشنایی با FC یا Lux اندازهگیری میگردد. یک FC برابر است با یک لومن نور تابیده شده از فاصلهی یک فوتی به سطحی برابر یک فوت مربع. در واقع این مقدار معادل یک لومن در هر فوت مربع میباشد.
یک لوکس (Lux) که در سیستم رایج اندازهگیری و استانداردهای ایران برای “شدت روشنایی” استفاده میگردد، برابر یک لومن نور تابیده شده از فاصلهی یک متری به سطحی برابر یک متر مربع است، در واقع این مقدار برابر با یک لومن در هر متر مربع میباشد.
ما باید به اندازه کافی روشنایی ایجاد کنیم، تا مردم بتوانند کارهای خود را به نحو احسن انجام دهند. مثلاً کارهای دقیق مانند نقشهکشی نیاز به نور بیشتری دارند، در حالی که کارهای عمومی مانند راه رفتن با نور کم نیز امکانپذیر است.
یکی از معتبرترین مراجع برای تعیین سطح روشنایی مورد نیاز برای مکانهای مختلف “انجمن مهندسی روشنایی ایالات متحده” می باشد که هر ساله طی یک کتابچه منتشر میگردد و در دسترس عموم قرار میگیرد.
تراکم قدرت نورپردازی
تراکم قدرت نورپردازی یا LDP، مقدار انرژی مورد استفاده برای روشنایی در هر واحد سطح در ساختمان است. در ایالات متحده، LPD با وات در هر فوت مربع اندازهگیری میشود. در اندازهگیری، وات شامل تمام انرژی مصرف شده توسط چراغهای نوری، بالاستها یا درایورها، کنترلرها، ترانسفورماتورها و … میباشد. به طور کل تمام اجزا و دستگاههای دخیل در روشنایی باید در محاسبه گنجانده شود.
دو روش برای محاسبه تراکم قدرت نورپردازی وجود دارد. روش اول استفاده از LPD در ساختمان بهطور کامل بر اساس نوع ساختمان (مدرسه، موزه، دفتر و غیره) است که این روش بسیار ساده و به نام روش ناحیهای شناخته میشود. روش دوم محاسبه LPD بر اساس هر اتاق بهصورت مجزاست و “روش فضا به فضا” نامیده میشود. این روش بسیار دقیقتر است و ممکن است باعث کاهش تعداد LPD هنگام درخواست برای فاکتورهای مشوق و سودمند بنا شود.
سطح روشنایی توصیه شده برای فضاهای مختلف
جدول زیر سطح روشنایی توصیه شده برای مکانهای مختلف ارائه شده توسط “انجمن مهندسی روشنایی ایالات متحده” میباشد. لازم به ذکر است طراح باید فاکتورهای خود را برای روشنایی بر اساس نیاز کارفرما در صورت شرایط سختتر مورد تطبیق قرار دهد.
در این جداول، سطوح نور مورد نیاز در یک محدوده نشان داده شده است، زیرا کارهای مختلف، حتی در یک فضا، نیاز به مقادیر مختلف نور در همان فضا دارد. بهطور کلی، فعالیتهای با دقت بالا نور بیشتری از فعالیتهای با دقت پایین نیاز دارند.
تعیین میزان لومن مورد نیاز
یک لومن ، واحد اندازه گیری نور است. برای تعیین لومن های مورد نیاز ، باید مساحت اتاق را در فوت-شمع های مورد نیاز ضرب کنید. برای مثال یک اتاق نشیمن با مساحت ۱۰۰ فوت مربع[۱] که نیاز به ۱۰-۲۰ فوت-شمع دارد ، ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ لومن نور نیاز دارد.
یک اتاق نشیمن با مساحت ۱۰۰ فوت مربع ، که نیاز به ۳۰-۴۰ فوت-شمع دارد ، نیاز به ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ لومن دارد.
نکات مهم در نورپردازی ساختمان : نتیجه گیری
برای یک فضا با متوسط مساحت ۲۵۰ فوت مربع ، نیاز به حدود ۵۰۰۰ لومن به عنوان یک منبع نوری اصلی ( ۲۰ لومن ضربدر ۲۵۰ فوت مربع) می باشد.
در ناهارخوری ، شما نیاز به چیزی در حدود ۳۰ لومن برای هر فوت مربع دارید.
(چون لازم است غذا را ببینید ) بنابراین اگر میز شما ۶ در ۳ فوت است ، به ۵۴۰ لومن برای نورپردازی آن نیاز دارید!
به یاد داشته باشید ، با وجود این ، این اعداد برای شرایط عمومی است.
اگر فضایی را طراحی کرده اید که دیوارها و مبلمان تیره دارد ، برای هر فوت مربع باید حدود ۱۰ لومن اضافه کنید.
این محاسبات برای سقف هایی در حدود ارتفاع در حدود ۸ فوت یا ۲٫۴۳۸۴ متر لحاظ شده است.
در نهایت ، ترجیحات شخصی در تصمیم گیری شما موثر است.
اگر تمایل دارید فضایی روشن تر باشد باید ۱۰ تا ۲۰ درصد به این اعداد اضافه کنید.
در واقع، بهترین روش برای بیشتر فضاها این است که حداکثر نورپردازی را برای آن در نظر گرفته
و سپس با نصب تجهیزاتی مقدار نور فضا را قابل کنترل کنید. ( مانند تجهیزات سوییچ کردن نور روی مقدار کمتر )
دیدگاهتان را بنویسید